هدرینگ سوپاین

پوزیشن سوپاین

سوپاین :وضعیت خوابیده به پشت

وضعیت خوابیده به پشت  supine   به معنای دراز کشیدن به صورت افقی در حالی است که صورت و نیم تنه رو به بالا است که این بر خلاف وضعیت prone  (دمر) است که رو به پایین است. هنگامی که در روش های جراحی استفاده می شود، دسترسی به نواحی صفاقی، قفسه سینه و پریکارد و همچنین سر، گردن و اندام ها را فراهم می کند. با استفاده از شرایط آناتومیکی ، سمت پشتی به سمت پایین است و سمت شکمی در حالت خوابیده به پشت است.

زمان استفاده از وضعیت قرارگیری بیمار به پشت

وضعیت قرارگیری بیمار به پشت برای اعمال داخل جمجمه و همچنین سطوح قدامی بدن استفاده می شود. روش هایی که معمولاً از وضعیت خوابیده به پشت استفاده می کنند عبارتند از: قلبی کولورکتال قفسه سینه شکمی شکم توراسیک جراحی های اندوواسکولار جراحی های لاپاراسکوپی جراحی های اندام فوقانی از جمله دست و مچ دست جراحی های اندام تحتانی شامل لگن، زانو، پا و مچ پا عمل های گردن و صورت نیز اغلب در حالت خوابیده به پشت و همچنین جراحی های پلاستیک و جراحی های عمومی انجام می شود.

خطرات خوابیده به پشت

تمام پوزیشن های جراحی، پرسنل جراحی باید از خطراتی که بیمار در وضعیت خوابیده به پشت است آگاه باشند. یکی از این خطرات شامل عملکردهای تنفسی بیمار است. هنگامی که بیمار از حالت عمودی به خوابیده قرار می گیرد، اندام های داخل شکمی سفالی را جابجا می کنند و بافت ریه مجاور را فشرده می کنند و به طور بالقوه منجر به کاهش ظرفیت باقیمانده عملکردی (FRC) می شود. وضعیت به پشت خوابیده همچنین باعث فشار اضافی بر روی پوست و برجستگی های استخوانی روی اکسیپوت، کتف، آرنج، ساکروم، دنبالچه و پاشنه می شود. برای کاهش خطر زخم فشاری و زخم باید از پدهای میز جراحی و پدهای موقعیت یابی بیمار استفاده شود. علاوه بر این، شبکه بازویی و اعصاب اولنار باید در وضعیت خوابیده به پشت با داشتن بازوهای همسطح با پد میز عمل و امتداد 90 درجه بازوها با کف دست‌ها به سمت بالا محافظت شوند.

مزایای وضعیت خوابیده به پشت (supine)

وضعیت خوابیده به پشت یکی از طبیعی ترین وضعیت ها برای بیماران است و معمولاً به تمام ساختارهای تشریحی بیمار اجازه می دهد فراتراز طبیعی، خنثی باقی بمانند. اکثر بیماران قادر به حفظ عملکرد تنفسی کافی بدون فشرده سازی خارجی بر روی سیستم تنفسی هستند. وضعیت خوابیده به پشت، امکان دسترسی عالی به ساختارهای قدامی بدن را فراهم می کند. همچنین وضعیت خوابیده به پشت یکی از امن ترین وضعیت ها برای ثبات روی میز جراحی است. به راحتی اطمینان حاصل کنید که تسمه های ایمنی بیمار قرار داده شده و با پشتیبانی از کل بدن، خطر آسیب ناشی از افتادن بیشتر کاهش می یابد. موقعیت مناسب بیمار بخش مهمی از اطمینان از ایمن و موثر بودن یک روش جراحی است. تعیین موقعیت بیمار قبل از عمل تعیین می شود و بر اساس عواملی مانند نوع روش، طول عمل، توانایی بیمار در تحمل این روش و غیره است.  

خطرات ناشی از supine

1 نیمه خوابیده 2 ارتباط با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد 3 آپنه انسدادی خواب

نیمه خوابیده

در ادبیات علمی، “نیمه خوابیده به پشت” معمولاً به موقعیت هایی اطلاق می شود که بالاتنه در آن کج شده است نه کاملا افقی.(در 45 درجه یا تغییرات)

ارتباط با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد

گفته می شود که کاهش مرگ و میر ناشی از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) به خوابیدن نوزادان در وضعیت خوابیده نسبت داده می شود. در پایان دهه 1980 زمانی که دو محقق، سوزان بیل در استرالیا و گاس دی جونگ در هلند، به طور مستقل به این موضوع اشاره کردند، درک این موضوع که نوزادانی که به صورت رو به پایین یا در حالت خوابیده می‌خوابند، میزان مرگ و میر بیشتری دارند، دوباره در آگاهی پزشکی ظاهر شد. اعتقاد بر این است که نوزادان در وضعیت درازکش، بیشتر در معرض خطر تنفس مجدد دی اکسید کربن خود هستند. به دلیل وضعیت نابالغ گیرنده های شیمیایی مرکزی، نوزادان به اسیدوز تنفسی بعدی که ایجاد می شود پاسخ نمی دهند.غیر شیرخواران معمولی، پاسخ‌های خودمختار افزایش سرعت و عمق تنفس (هیپرونتیلاسیون، خمیازه کشیدن) را درک می‌کنند.

آپنه انسدادی خواب

آپنه انسدادی خواب (OSA) نوعی از آپنه خواب است که بیشتر در هنگام شل شدن عضلات گلو رخ می دهد  و زمانی که افراد در حالت خوابیده به پشت می خوابند شدیدتر است. با افرادی که OSA دارند، بسیاری از کادر درمان مراقبت‌های بهداشتی، بیماران خود را تشویق می‌کنند که از وضعیت خوابیده به پشت در هنگام خواب خودداری کنند و به‌صورت جانبی بخوابند یا در حالی که سر تختشان در زاویه 30 یا 45 درجه بالا باشد.