زخم بستر یا bedsore
پس از سرطان و بیماری های قلبی عروقی، زخم فشاری سومین اختلال پرهزینه است. شایع ترین علل ایجاد زخم فشاری سن بالای 70 سال، مرد بودن، سفیدی پوست، سیگار کشیدن، شاخص توده بدنی پایین، اختلال در تحرک، تغییر وضعیت ذهنی، بی اختیاری ادرار و مدفوع، سوء تغذیه و غیره است. زخم فشاری یکی از عوارض بالقوه شدید است. مراقبت از بیماران و پیشگیری از آنها یک مسئله اساسی در مراقبت های پرستاری است.
مواد و روش‌ها: این مقاله به بررسی جدیدترین روش‌های پیشگیری از زخم فشاری در بخش مراقبت‌های ویژه می‌پردازد.
یافته‌ها: شیوع زخم فشاری در بخش مراقبت‌های ویژه بیشتر از سایر بخش‌ها است. 8 تا 40 درصد از بیماران ICU به دلیل افراد نقص ایمنی دچار زخم بستر می شوند.
نتیجه گیری: مراقبت های پرستاری به عنوان عوامل کلیدی در پیشگیری از زخم فشاری در نظر گرفته می شود. شناسایی بیماران در معرض خطر ایجاد زخم فشاری مهمترین موضوع در پیشگیری از زخم فشاری است. بهترین ابزار پیش بینی برای زخم های فشاری در بخش مراقبت های ویژه مقیاس برادن است. این مقیاس به شش دسته خطر تقسیم می شود: ادراک حسی، تحرک فعالیت رطوبت، اصطکاک تغذیه و برش.
یکی از وظایف مهم پرستاران در بخش مراقبت های ویژه، رسیدگی به مشکلات پوستی بیماران و همکاری در بهبود زخم بستر (که به آن زخم فشاری می گویند) است. علیرغم پیشرفت‌های اخیر در درمان زخم بستر، همچنان یکی از مشکلات عمده بیماران ICU و عامل مهم مرگ و میر این بیماران است و علاوه بر آن بار مالی زیادی بر دوش بیماران و بیمارستان‌ها وارد می‌کند. در واقع حدود 7 تا 8 درصد از موارد مرگ در بیماران ICU مربوط به زخم های فشاری است.
مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 80 بیمار ترومایی ICU با زخم بستر در 4مرحله انجام شد.
مرحله اول. رنگِ پوست قرمز می‌شود و با فشار آوردن روی آن نقطه، رنگ آن تغییر نمی‌کند.
مرحله دوم. قسمت‌هایی از سطحِ پوست از بین می‌رود، چیزی شبیه تاول.
مرحله سوم. از بین رفتنِ تمامی بافت‌های پوست، در این مرحله، زخم، باز است.
مرحله چهارم. از بین رفتنِ تمامی بافت‌های پوست و لایه‌های زیرینِ آن حتی عضلات تا استخوان
پژوهش حاضر نشان داد که اکسیژن موضعی می‌تواند ترشح و سطح زخم را کاهش داده و تشکیل بافت گرانوله را به‌طور معنی‌داری افزایش دهد.
