هایپوترمی، یا کاهش دمای بدن، به وضعیتی گفته میشود که دمای مرکزی بدن به زیر 35 درجه سانتیگراد کاهش مییابد. این حالت معمولاً به دلیل قرار گرفتن طولانیمدت در معرض سرما و یا عدم توانایی بدن در تولید گرمای کافی برای حفظ دمای طبیعی آن اتفاق میافتد. هایپوترمی میتواند منجر به اختلالات جدی در عملکرد سیستمهای حیاتی بدن مانند قلب، مغز و سیستم عصبی شود.
در این شرایط، بدن قادر به مقابله با سرما بهطور مؤثر نیست و عملکرد طبیعی ارگانها مختل میشود. پیشگیری و درمان سریع هایپوترمی بسیار حائز اهمیت است، زیرا در صورت عدم درمان بهموقع، میتواند به مرگ یا آسیبهای دائمی منجر شود.
معنی هایپوترمی یا فرود دمایی (hypothermia) چیست؟
در واقع هایپوترمی (فرود دمایی) یک حالت اورژانسی برای سلامت فردی است که در هنگام کاهش دمای هسته بدن از37 ( 98.6) به زیر 35 ( 95 ) رخ میدهد.
کاهش دمای بدن تا 32 یا کم تر با احتمال مرگ فرد همراه است. هایپوترمی با قرار گرفتن طولانی مدت در دمای زیر 10 ، یا در اثر قرار گرفتن بلند مدت در آب سرد با دمای کمتر از 20 پدید آید.
لازم به ذکر است این حالت تنها در موقعیت و سوانح های طبیعی بوجود نمی اید، درصد بالایی از افراد در موقعیت های پزشکی و در طی عمل های جراحی همراه با بیهوشی(هایپوترمی تحت بیهوشی) طولانی مدت دچار عارضه لرز بعد از عمل جراحی می شوند و در صورت درمان نشدن ، می تواند منجر به از کار افتادن کامل سیستم حیاتی بدن (قلبی و تنفسی) و در نهایت مرگ فرد شود.
علائم هیپوترمی چیست؟
بارزترین علائم هایپوترمی عبارتند از:
- لرز شدید
- آهسته شدن روند تنفس
- اختلال در گفتار
- اختلال در عملکرد حرکتی
- سرگیجه و حس خوب آلودگی
- آهسته شدن ضربان قلب
- سیاه شدن پوست
- فردی که دارای خستگی مفرط، نبض کند و یا بیهوش است نیز ممکن است دچار هیپوترمیک شده باشد.
- حرکات سخت و تند عضلات
نرخ مرگ و میر ناشی از هایپوترمی در بین زنان و مردان تقریبا یکسان است اما به دلیل مواجه بیشتر مردان در شرایط هایپوترمی، در حدود 65% این آمار را مردها تشکیل میدهند.
دمای نرمال بدن فرد برگسال چقدر است؟
دمای نرمال بدن در افراد بالغ معمولاً بین 36.5 تا 37.5 درجه سانتیگراد (97.7 تا 99.5 درجه فارنهایت) است. این دما ممکن است بسته به عوامل مختلفی مانند زمان روز، فعالیت بدنی، و وضعیت سلامت فرد کمی تغییر کند.
در شرایط معمولی، بدن انسان برای حفظ دمایی در این محدوده طراحی شده است تا عملکرد صحیح اندامها و سیستمهای بدنی تضمین شود. اگر دمای بدن پایینتر از 35 درجه سانتیگراد (95 درجه فارنهایت) بیاید، فرد دچار هایپوترمی و اگر دما بالاتر از 38 درجه سانتیگراد (100.4 درجه فارنهایت) برود، فرد دچار تب خواهد شد که هر دو وضعیت نیاز به مراقبت پزشکی دارند.
دمای نرمال بدن نوزاد
دمای نرمال بدن نوزاد (به ویژه در ۳ ماه اول زندگی) معمولاً در حدود 36.5 تا 37.5 درجه سانتیگراد (97.7 تا 99.5 درجه فارنهایت) است، مشابه دمای نرمال بزرگسالان. اما در نوزادان ممکن است دمای بدن کمی نوسان داشته باشد و نسبت به شرایط محیطی یا وضعیت فعالیت نوزاد تغییر کند.
همچنین، نوزادان نسبت به تغییرات دمایی حساستر هستند و باید مراقب دمای بدن آنها بود، زیرا سیستم تنظیم دمای بدن آنها هنوز به طور کامل تکامل نیافته است.
دمای نرمال بدن سالمند
در سالمندان، دمای نرمال بدن میتواند کمی پایینتر از محدوده معمولی افراد جوان باشد. معمولاً دمای نرمال بدن در سالمندان در حدود 36.2 تا 36.8 درجه سانتیگراد (97.2 تا 98.2 درجه فارنهایت) قرار دارد. سالمندان ممکن است به دلایل مختلف مانند کاهش توانایی بدن در تنظیم دما، تغییرات در سوختوساز بدن، یا بیماریهای مزمن، بیشتر در معرض خطر هایپوترمی قرار داشته باشند. به همین دلیل، حفظ دمای مناسب و نظارت بر آن در این گروه سنی اهمیت ویژهای دارد.
تاریخچه
انسانها هزاران سال است که میدانند قرار گرفتن در معرض سرما میتواند منجر به مرگ شود و خستگی آن را بدتر میکند. برای تعریف و تشخیص هایپوترمی، یک دماسنج کوچک برای استفاده منظم انسان مورد نیاز است؛ که در سال 1866 اختراع شد و تا چند دهه بعد هنوز به طور گسترده برای استفاده پزشکی در دسترس نبود. زمان زیادی طول کشید تا دماسنجها در دسترس قرار گیرند تا بفهمیم بدن چقدر باید گرم باشد.
بسیاری از افراد باید دمای بدن خود را اندازه گیری و ثبت میکردند تا بفهمند چه دمایی طبیعی است. و همه دماها باید به یک شکل گرفته میشد – استانداردسازی که برای سالها وجود نداشت. اولین مطالعه در مورد دمای انسان در سال 1868 منتشر شد و شامل بحث در مورد دما برای بیش از 25000 فرد مبتلا به بیماری های مختلف بود. بیشتر دماها در زیر بازو یعنی خط میدآگزیلاری (midaxillary) گرفته شد، روشی که بسیار نادرست است.
حتی در سالهای اولیه استفاده از دماسنج بهعنوان ابزار تشخیصی، پزشکان میدانستند که بیماران نمیتوانند دمای پایین را تحمل کنند، اما برای این وضعیت نام مناسبی وجود نداشت. اصطلاح “هایپوترمی” تا حدود سال 1880 در چاپ ظاهر نشد و به معنای چیزهای مختلف، از سرد بودن دست گرفته تا “تحمل نکردن” سرما به کار میرفت و تا قرن بیستم آنطور که پزشکان امروزی آن را میشناسند، به وضوح تعریف نشده بود.
به خوبی شناخته شده بود که هایپوترمی (علیرغم نداشتن نام واقعی) می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض سرما ایجاد شود، و نقش مسمومیت با الکل در هایپوترمی بلافاصله مشخص شد. این ایده که هایپوترمی ممکن است در طول جراحی رخ دهد، یک تحقیق نسبتاً مدرن است.
علائم و نشانههای هایپوترمی به شدت آن بستگی دارد. در ابتدا فقط لرز و احساس ناراحتی وجود دارد. بیمار ممکن است انگشتان دست و پا را حس نکند یا نتواند تکان دهد.
همانطور که پیشرفت میکند، هایپوترمی باعث مشکلات فزاینده ای در مهارتهای حرکتی ظریف، خستگی، سردرگمی، از دست دادن هوشیاری و در نهایت مرگ میشود.
منظور از دمای هسته بدن چیست و چگونه تنظیم می شود ؟
بدن انسان علی رغم اختلاف زیاد دما در خارج از بدن، به گونه ای تنظیم شده است تا در یک بازه دمایی مشخص در داخل بدن کار کند این بازه دمایی مشخص که در محدوه 36.5 تا 37.5 دمای هسته بدن نامیده می شود. بدن با متعادل سازی تولید گرما وحرارت و از دست دادن آن، دمای هسته بدن را ثابت نگه می دارد.
خارج از این بازه دمایی معمولاً مکانیسم های تنظیم کننده حرارت فعال می شوند.بدن به طور هوشمندانه مکانیسم های متفاوتی را برای پاسخ گویی به فرایند کاهش دما و حفظ دمای هسته بدن انتخاب می کند، به طور مثال تنظیم اندازه رگ های خونی کوچک و لرزیدن .
هیپوتالاموس با تنظیم حرارت از طریق:
- افزایش صرفه جویی در گرما (انقباض عروقی و رفتارهای محیطی).
- تولید گرما (لرزیدن و افزایش سطح تیروکسین و اپی نفرین).
- تغییرات سیستم عصبی مرکزی (لرز)
تا حدودی این روند را مختل می کند. این دسته از عکس العمل ها درسالمندان، كودكان و افراد با سطح ایمنی پایین کم رنگ تر است از این جهت در ابتلا به هایپوترمی مستعد تر هستند.
فرق سرمازدگی و هیپوترمی چیست؟
دروضعیت استراحت، انسان 40-60Kcal گرما در هر متر مربع از سطح بدن از روش متابولیسم سلولی تولید می کند، که قابل توجه ترین میزان را در کبد و قلب دارد. تولید گرما با انقباض عضله و لرزیدن افزایش می یابد. مکانیسم های پایداری گرما ممکن است در برابر سرماخوردگی زیاد شوند و دمای هسته بدن می تواند پس از خستگی یا پایین آمدن سطح گلیکوژن کاهش یابد.
هایپوترمی منجر به کاهش دپلاریزاسیون سلولهای ضربان ساز قلب و سبب برادی کاردی شود (کند شدن ضربان قلب نسبت به حالت نرمال). آریتمی دهلیزی و بطنی می تواند ناشی از اثرات هایپوترمی (hypothermia) باشد.
وقتی بدن تحت تأثیر سرما قرار گیرد، ممکن است درانجام عمل هایی ساده ای چون فکر کردن، صحبت کردن و یا انجام عمل های حرکتی مشکل داشته باشند و این روند با سرعتی که دارد فرصت متوجه شدن را به فرد نمیدهد وحتی فرد قادر به درخواست کمک نیز نخواهد بود.
منظور از دمای هسته بدن چیست و چگونه تنظیم می شود ؟
بدن انسان علی رغم اختلاف زیاد دما در خارج از بدن، به گونه ای تنظیم شده است تا در یک بازه دمایی مشخص در داخل بدن کار کند این بازه دمایی مشخص که در محدوه 36.5 تا 37.5 دمای هسته بدن نامیده می شود. بدن با متعادل سازی تولید گرما وحرارت و از دست دادن آن، دمای هسته بدن را ثابت نگه می دارد.
خارج ازاین بازه دمایی معمولاً مکانیسم های تنظیم کننده حرارت فعال می شوند.بدن به طور هوشمندانه مکانیسم های متفاوتی را برای پاسخ گویی به فرایند کاهش دما و حفظ دمای هسته بدن انتخاب می کند، به طور مثال تنظیم اندازه رگ های خونی کوچک و لرزیدن .
بیشتر بخوانید : وارمر سرم
هیپوتالاموس با تنظیم حرارت از طریق:
- افزایش صرفه جویی در گرما (انقباض عروقی و رفتارهای محیطی).
- تولید گرما (لرزیدن و افزایش سطح تیروکسین و اپی نفرین).
- تغییرات سیستم عصبی مرکزی (لرز)
تا حدودی این روند را مختل می کند. این دسته از عکس العمل ها درسالمندان، كودكان و افراد با سطح ایمنی پایین کم رنگ تر است از این جهت در ابتلا به هایپوترمی مستعد تر هستند.
دروضعیت استراحت، انسان 40-60Kcal گرما در هر متر مربع از سطح بدن از روش متابولیسم سلولی تولید می کند، که قابل توجه ترین میزان را در کبد و قلب دارد. تولید گرما با انقباض عضله و لرزیدن افزایش می یابد. مکانیسم های پایداری گرما ممکن است در برابر سرماخوردگی زیاد شوند و دمای هسته بدن می تواند پس از خستگی یا پایین آمدن سطح گلیکوژن کاهش یابد.
هایپوترمی منجر به کاهش دپلاریزاسیون سلولهای ضربان ساز قلب و سبب برادی کاردی شود (کند شدن ضربان قلب نسبت به حالت نرمال). آریتمی دهلیزی و بطنی می تواند ناشی از اثرات هایپوترمی (hypothermia) باشد.
وقتی بدن تحت تأثیر سرما قرار گیرد، ممکن است درانجام عمل هایی ساده ای چون فکر کردن، صحبت کردن و یا انجام عمل های حرکتی مشکل داشته باشند و این روند با سرعتی که دارد فرصت متوجه شدن را به فرد نمیدهد وحتی فرد قادر به درخواست کمک نیز نخواهد بود.
عوامل تشدید کننده هایپوترمی (فرود دمایی) چیست؟
سن
همانطور که در بالاتر توضیح داده شد افراد مسن (افراد بالای 75 سال)و نوزادان و کودکان خردسال تونایی کمتر در تنظیم دمای هسته بدن خود دارند از این رو باید در مواجه با هوای سرد پوشش بیشتری را در نظر بگیرند. احتمال دچار شدن این افراد حتی در تابستان هم وجود دارد.
بیماری های اختلال عصبی
افراد دچار بیمای های اختلال عصبی به علت نداشت درک درستی از دمای خارجی بدن و اختلال در حس کردن سرما در پوشیدن لباس مناسب و محافظت از بدن خودداری کرده و دچار هایپوترمی (hypothermia) خاموش می شوند.
استفاده از نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر
مصرف نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر باعث انبساط (گشاد شدن)عروق خونی شده و سرعت از دست دادن گرما را افزایش میدهد این در حالی است که این مکانیزم حس گرمای کاذب به فرد القا می کند.
دیگر موارد:
· کم کاری تیروئید
· آرتریت (التهاب مفصل)
· کم آبی بدن
· دیابت
· سکته مغزی
· آسیب های نخاعی
· سوختگی
· سوء تغذیه
هر نوع بیماری که باعث کاهش ایمنی بدن و ایجاد اختلال در سیستم عصبی شود می تواند تشدید کننده هایپوترمی باشد.
در مواجه با فرد دچار شده به دهایپوترمی چه اقداماتی باید صورت بگیرد؟
· انتفال فرد به مکان گرم تر
· ایجاد پوشش گرم برای فرد با پتو و …
· نوشیدنی گرم بدون کافئین به فرد بدهید (به فرد نیمه هوشیار یا بیهوش مایعات نباید داده شود)
· درآوردن لباس های خیس فرد
· خودداری از ماساژ دادن فرد (هر گونه حرکت شدید یا بیش از حد ممکن است باعث ایست قلبی شود)
· استفاده از کمپرس های آب گرم ( نه داغ) در ناحیه بازو و ران قرار نگیرد.
· محافظت از فرد در برابر باد.
عوارض هایپوترمی چیست و علائم هیپوترمی کدامند؟
انجام مراقبت های پزشکی فوری برای جلوگیری از عوارض جانبی هیپوترمی حیاتی هستند.هر چه این وقفه طولانی تر باشد عوارض بیشتری را در بر میگیرد این دسته از عوارض شامل:
- سرمازدگی یا مرگ بافت
- آسیب رگ های خونی و اعصاب
- قانقاریا (سیاه مردگی)، تخریب بافت
- تخریب رگ های خونی و اعصاب
همچنین باید در نظر بگیرید که فقط با پوشیدن لباس گرم، نمی شود از هایپوترمی جلوگیری کرد، زیرا یکی از موقعیت های ابتلا به هایپوترمی در اتاق عمل و تحت بیهوشی است. رژیم غذایی مناسب، آبرسانی و سازگاری بدن با دمای پایین محیط، بسیار حائذ اهمیت تر از استفاده از لباس گرم و تجهیزات پیشرفته است.
افرادی که احتمال میدهند در این شرایط قرار گیرند مانند دریانوردان و دره نوردان ضروری است که حتما رژیم غذایی خاصی را در نظر بگیرند (غذا با قندهای ساده و مایعات گرم کافی).
سخن پایانی
در پایان، برای اطمینان از سلامت و راحتی بیماران پس از عمل جراحی، توجه به تنظیم دمای بدن آنها از اهمیت ویژهای برخوردار است. هایپوترمی یا افت دمای بدن میتواند عوارض جدی به همراه داشته باشد و به ویژه در مراحل حساس پس از جراحی، ضروری است که مراقبتهای لازم برای حفظ دمای مناسب بدن انجام شود.
برای جلوگیری از این مشکل و کمک به تسریع روند بهبودی، استفاده از گرم کن بیمار پس از عمل میتواند یک راهکار موثر باشد. برند آنهوما با ارائه گرمکنهای بیمار با کیفیت و استاندارد، میتواند به شما در این زمینه کمک کند و از بروز هایپوترمی در بیماران جلوگیری نماید.