اسکن تهویه-پرفیوژن (Ventilation-perfusion scan) 

اگر نمی توانید سی تی آنژیوگرافی ریه بگیرید، پزشک ممکن است این آزمایش تصویربرداری را توصیه کنند. آنها ممکن است آن را اسکن VQ بنامند. این آزمایش ریه های شما را به دو روش اسکن می کند تا تصاویری از اکسیژن و خونی که در آنها جریان دارد ایجاد کند. اگر بخشی از هر یک از ریه ها مقدار مناسبی از اکسیژن دریافت کند اما خون کافی دریافت نکند، می تواند نشانه ای از این باشد که لخته DVT باعث آمبولی ریه می شود.

در طول آزمایش، در حالی که یک اسکنر از زوایای مختلف عکس می‌گیرد، روی یک میز دراز می‌کشید. از طریق ماسکی که روی بینی و دهان خود می زنید، مخلوطی از اکسیژن و گاز رادیواکتیو تنفس می کنید. نیمی از آزمایش شامل گرفتن عکس از جریان هوا در ریه های شما است.

برای نیمه دیگر آزمایش که از جریان خون شما عکس می گیرد، نیازی نیست این گاز را تنفس کنید که قبل از آن، یک تکنسین ماده رادیواکتیو را از طریق سرنگ به شما می دهد. این اجازه می دهد تا جریان خون شما در تصاویر نشان داده شود.این بخش، اسکن پرفیوژن نامیده می شود

اگر نام ماده رادیواکتیو کمی ترسناک به نظر می رسد، فقط بدانید که مقدار کمی است و نباید عوارض جانبی برای شما ایجاد کند.

آیا باید به متخصص DVT مراجعه کنم؟

اگر پزشک تشخیص دهد که مبتلا به DVT هستید، درمان هایی مانند دارو و جوراب های فشاری ممکن است برای جلوگیری از بزرگ شدن لخته یا تشکیل لخته جدید کافی باشد، در حالی که بدن شما از لخته مراقبت می کند. اما این احتمال وجود دارد که شما به درمان‌های دیگر یا مراقبت‌های بعدی توسط پزشکی که آموزش پزشکی بیشتری در زمینه بیماری‌های خون یا عروق خونی دارد، نیاز داشته باشید.

اگر DVT ادامه دار داشته باشید یا اگر دچار اختلال لخته شدن خون هستید، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص خون به نام هماتولوژیست ارجاع دهد. اگر فکر کنند برای از بین بردن لخته خون نیاز به جراحی دارید، می توانند شما را نزد یک جراح عروق بفرستند.

متخصصان DVT

ارائه دهنده مراقبت های اولیه (PCP)

دکتری که به طور منظم به آن مراجعه می کنید معمولاً اولین پزشکی است که در مورد علائم خود با او صحبت می کنید. آنها تاریخچه سلامتی شما را بررسی می کنند، یک معاینه فیزیکی به شما می دهند و آزمایشاتی را برای کمک به آنها برای یافتن علائم DVT سفارش می دهند.

هنگامی که تشخیص خود را دریافت کردید، آنها در مورد گزینه های درمانی شما با شما صحبت می کنند و داروها را تجویز می کنند. در طول مراقبت، پزشک شما را بررسی می کند تا پیشرفت شما را بررسی کند. آنها همچنین ممکن است شما را به پزشکان دیگری که آموزش های ویژه ای برای درمان DVT دارند ارجاع دهند.

پزشک شما همچنین ممکن است به شما در مدیریت نسخه های خود کمک کند تا مطمئن شوید که:

• دوز دارو ها مناسب است.
• دارو ها به خوبی کار میکنند
• دارو ها عوارض جانبی بدی ایجاد نمیکنند و با یکدیگر در تضاد نیستند.

تیم فوریت های پزشکی

برخی از افراد تا زمانی که باعث ایجاد مشکل جدی مانند آمبولی ریه (PE) نشود، متوجه نمی شوند که DVT دارند. این زمانی است که یک لخته خون از پاهای شما به ریه های شما منتقل می شود.

اگر علائمی مانند موارد زیر را احساس کردید فوراً با آمبولانس تماس بگیرید:

• تنگی نفس ناگهانی
• احساس سرگیجه، سبکی سر، یا غش
• ضربان قلب نامنظم یا تپش قلب
• سرفه کردن یا سرفه خونی

هنگامی که به بیمارستان رسیدید، تیمی از کارکنان شامل پزشکان، پرستاران و دستیاران پزشک شما را معاینه می‌کنند . هر یک از این متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند به هر سؤالی درباره نحوه آزمایش یا درمان شما و دلیل آن پاسخ دهند.

کارکنان داروخانه

معمولا برای مقابله با DVT دارو های ضد لختگی خون تجویز می شوند. کارکنان داروخانه ها میتوانند سؤالات مربوط به رقیق کننده های خون را به شما پاسخ دهند و توصیه های مهمی در مورد سایر داروهای تجویز شده توسط پزشک ارائه دهند.

آنها همچنین می توانند به شما کمک کنند تا جوراب های فشرده سازی مناسب را برای کمک به DVT خود پیدا کنید و به شما نشان دهند که چگونه آنها را به درستی بپوشید.

تجهیزات پزشکی

برای درمان DVT راه های زیادی وجود دارد یکی از بهترین و بدون درد ترین روش جلوگیری از DVT استفاده از دستگاه ضد DVT می باشد که به صورت اتوماتیک و با استفاده از فشار هوا میتواند از بروز DVT پیشگیری کند و در درمان آن نیز موثر باشد.