گرم کردن بیمار قبل از شروع عمل جراحی اهمیت بسیاری دارد. تعداد زیادی از بیماران نوعی هایپوترمی غیرقابل برنامه ریزی حین عمل را تجربه می کنند که در آن دمای مرکزی بدن آنها در حین جراحی به زیر 37 درجه سانتی گراد می رسد. کاهش دمای مرکزی بدن می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب بیمار مانند سکته قلبی، عفونت، بهبود کند برش های جراحی، درد پس از عمل و افزایش از دست دادن خون شود.

از سیستم‌های گرم‌کننده بیمار می‌توان برای مدیریت پروتکل های گرم کردن برای کمک به کاهش خطر هایپوترمی حین عمل برای بیماران تحت جراحی استفاده کرد.

در این مقاله یاد خواهید گرفت:

گرم شدن بیمار چیست؟
چرا گرما قبل، حین و بعد از جراحی مهم است؟
آیا هیپوترمی بعد از جراحی شایع است؟
هیپوترمی بعد از جراحی چقدر طول می کشد؟
چگونه می توان از هیپوترمی حین عمل پیشگیری کرد؟
دستورالعمل های آنهوما برای گرم کردن بیمار چیست؟
روش های گرم کردن بیمار چیست؟
برای گرم کردن بیمار از چه وسایلی استفاده می شود؟

گرم کردن بیمار چیست؟

گرم کردن بیمار از دستگاه‌های گرم‌کننده فعال و اقدامات گرم‌کننده غیرفعال برای حفظ نورموترمی بیمار استفاده می‌کند، که در آن بدن بیمار در دمای مرکزی طبیعی خود یعنی 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سانتی‌گراد) قرار دارد. این شامل ارائه گرما به بیمار قبل، حین یا بعد از عمل در اتاق عمل  است.

چرا گرما قبل، حین و بعد از جراحی مهم است؟

دمای نرمال بدن بیمار یک علامت  حیاتی است که باید در طول سه مرحله یک عمل جراحی حفظ شود. این شامل مراقبت های قبل از عمل، حین عمل و بعد از عمل است.

به طور معمول، بیماران با دمای بدنی نرمال هایپوترمی خفیف را در طول مراحل مختلف یک عمل جراحی تجربه می کنند، اما هدف هر تیم بعد از عمل کاهش این خطر است.

چرا قبل از جراحی باید بیماران را گرم کرد؟

هنگامی که بیمار قبل از انتقال به اتاق عمل گرم نشده است، یک دستگاه گرم کن فعال باید در اسرع وقت هنگامی که بیمار به اتاق عمل می رسد راه اندازی شود. بزرگترین مشکل گرم نشد بیمار قبل از عمل انتظار طولانی مدت برای شروع جراحی می باشد. حفظ دمای نرمال بیمار بسیار ساده تر از بازیابی دمای بدن از دست رفته در اثر هایپوترمی است. به همین دلیل است که نظارت و جلوگیری از افت دما به صورت مکرر مهم است.

فواید گرم کردن بیماران قبل از جراحی:

کاهش خطر عفونت های محل جراحی (SSIs)

در حالی که برخی از داده ها هنوز قطعی نیستند، مطالعه کورز و همکاران نشان داد که بیمارانی که دمای بدن آنها 2 درجه سانتیگراد کمتر از حد طبیعی است، سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به عفونت محل جراحی در طول عمل جراحی قرار دارند.

افزایش از رفتن خون بیمار

مطالعات به این نتیجه رسیده اند که هیپوترمی خفیف (36-37 درجه سانتیگراد) می تواند به افزایش قابل توجه از دست دادن خون تا 16٪ کمک کند. علاوه بر این، هیپوترمی خفیف نیز می تواند روند انعقاد خون را کند کند. این امر سبب افزایش زمان لازم برای بهبود زخم یا برش بیمار می شود و به نوبه خود سرعت بهبودی را کاهش می دهد.

اقامت طولانی مدت در بیمارستان

برخی مطالعات نشان داده است که بیمارانی که هایپوترمی خفیف درمان نشده داشته اند مدت زمان بیشتری در بیمارستان بستری بوده اند.. عوارض جانبی هیپوترمی شامل ناتوانی ثبت اختراع در تحمل غذا پس از یک عمل جراحی بود. در برخی شرایط، زمانی که اثر هیپوترمی اصلاح شد، یک روز اضافی در بیمارستان برای کاهش احتمال عفونت لازم بود.

ناراحتی بیمار

در حالی که بیشتر یافته‌های مطالعات هایپوترمی بر روی پیامدهای مستقیم سلامتی بیمار  متمرکز است، اما هایپوترمی رابطه‌ای با راحتی بعد از عمل  بیمار نیز دارد. بیماران با هایپوترمی خفیف اغلب از ناراحتی شکایت دارند، که ممکن است در نظرسنجی های رضایت بیمار پس از بهبودی منعکس شود.

چرا گرم نگه داشتن بیماران در حین جراحی مهم است؟

قرار گرفتن در معرض بیهوشی با 80 درصد کاهش دمای بدن بیمار مرتبط است، به همین دلیل است که استفاده از دستگاه گرم کن بیمار و حفظ نورموترمی بیمار بسیار مهم است، زیرا این تنها روشی است که با اثرات بیهوشی مقابله می کنند.

هایپوترمی پس از عمل چیست؟

هنگامی که دمای بیمار به زیر 96.8 درجه فارنهایت (36 درجه سانتیگراد) می رسد، هایپوترمی در نظر گرفته می شود و باید برای حفظ دمای نرموترمیک  مورد توجه قرار گیرد. کاهش دما می تواند به دلیل القای بیهوشی، قرار گرفتن در معرض پوست بیمار برای ساعات طولانی یا سایر عوامل محیطی اتاق عمل باشد.

چگونه می توان از هیپوترمی حین عمل پیشگیری کرد؟

برای کاهش پیامدهای منفی هیپوترمی بر روی یک بیمار جراحی، آنهوما توصیه می‌کند که بیمارستان‌ها روش‌هایی را برای درمان هایپوترمی برای همه بیماران در طول مراقبت‌های بعد از عمل اجرا کنند. این شامل:

• ارزیابی هر بیمار قبل از عمل
• نظارت بر بیمار در طول مراقبت حین عمل
• مدیریت دمای مرکزی بدن بعد از عمل

رهنمودهای Anhuma برای گرم کردن بیمار چیست؟

آنهوما بیان می کند که همه بیماران بعد از عمل در معرض خطر ابتلا به هایپوترمی هستند. تیم اتاق عمل مسئول نظارت صحیح بر  دمای طبیعی قبل، حین و بعد از عمل است. بیماران با دمای 96.8 درجه فارنهایت (36 درجه سانتیگراد) یا کمتر، دچار هایپوترمی خفیف در نظر گرفته می شوند و باید برای حفظ دمای نرمال خود درمان شوند.

اگر تیم اتاق عمل هایپوترمی را در مراحل اولیه بررسی نکند، عوامل متعددی می توانند بر بیمار تأثیر منفی بگذارند.

روش های گرم کردن بیمار چیست؟

برای کاهش پیامدهای منفی هیپوترمی بر روی یک بیمار ، آنهوما توصیه می‌کند که بیمارستان‌ها روش‌هایی را برای درمان هیپوترمی برای همه بیماران در طول مراقبت‌های بعد از عمل اجرا کنند. این شامل:

• روش‌های گرم کردن فعال: که شامل یک سیستم گرم کردن بیمار است که بدن بیمار را از بیرون گرم می‌کند.
• روش های گرم کردن غیرفعال: که شامل استفاده از پتوهای گرم شده و مایعات IV می شود.

برای گرم کردن بیمار از چه وسایلی استفاده می شود؟

کابینت گرم کن:

کابینت گرم کننده دو گزینه برای گرم کردن غیرفعال ارائه می دهد که عبارتند از:

• گرم کردن پتو های ریکاوری
• محلول های IV و گرم کردن مایعات

آنهوما توصیه می‌کند که کارکنان بیمارستان ارزیابی خطر را انجام دهند تا دمای مناسب برای گرم کردن پتوها و مایعات را برای اطمینان از ایمنی بیمار ایجاد کنند.

پتوهای گرم شده برای سال‌ها توسط تیم‌های عمل برای کمک به راحتی بیمار قبل و بعد از عمل جراحی استفاده می‌شوند. در حالی که پتوهای گرم شده می توانند از راحتی بیمار حمایت کنند، تأثیر کلی آنها بر روی یک بیمار با هیپوترمی خفیف اغلب می تواند به دلیل گرمای موقتی که ارائه می دهند حداقلی باشد.

سیستم های گرمایش بیمار رسانا:

برای گرم کردن فعال بیمار،تیم اتاق عمل از پد های گرم شونده و پتو استفاده می کنند تا گرما را برای بیمار قبل، حین یا بعد از عمل در اتاق عمل فراهم کنند. 

گرم کننده های هوای اجباری:

این سیستم ها شامل یک پتوی بادی و یک واحد گرم کننده است که از طریق یک شلنگ انعطاف پذیر متصل می شود. بیمار با قرار دادن پتوها رو یا زیر بیمار گرم می شود. هنگامی که دستگاه روشن می شود، هوای گرم شده از داخل پتو عبور می کند. این پتو ها یکبار مصرف می باشند.

در حالی که همه سیستم‌های عرضه‌شده به بازار می‌توانند از گرمایش فعال برای بیماران جراحی پشتیبانی کنند، مطالعات اخیر نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که فناوری هوای اجباری در سیستم بایر هاگر نورموترمی به دلیل استفاده از هوای اجباری، پتانسیل انتقال آلودگی‌های موجود در هوا را در نزدیکی محل جراحی دارد. که با استفاده از فیلتر های تصفیه هوا میتوان از بروز عفونت ها نیز جلوگیری کرد