پوزیشن فاولر(Fowler's)

پوزیشن فاولر پایین چیست؟

فاولر پایین، مانند پوزیشن خوابیده به پشت، زمانی است که سر بیمار در زاویه 15 تا 30 درجه قرار می گیرد. این پوزیشن را می توان بعد از عمل، برای کاهش کمردرد، تجویز دارو و جلوگیری از آسپیراسیون در طول تغذیه با لوله استفاده کرد. پوزیشن فاولر پایین بهترین پوزیشن برای استراحت بیماران در نظر گرفته می شود.

پوزیشن نیمه فاولر چیست؟

در پوزیشن نیمه فاولر، بیمار معمولاً به پشت است. زاویه بستر بین 30 تا 45 درجه است. پاهای بیمار ممکن است صاف یا خمیده باشد.

پوزیشن نیمه فاولر را می توان زمانی که بیمار با مشکل تنفسی مواجه می شود یا تحت درمان های تنفسی قرار می گیرد و در زمان درناژ بعد از ابدومینوپلاستی استفاده کرد.  با توجه به پوزیشن قرارگیری، پوزیشن نیمه فاولر در هنگام زایمان برای بهبود راحتی مادر ترجیح داده می شود.

پوزیشن فاولر بالا/کامل چیست

در پوزیشن های فاولر بالا، بیمار معمولاً به صورت عمودی با ستون فقراتش صاف می‌نشیند. بالاتنه بین 60 تا 90 درجه است. پاهای بیمار ممکن است صاف یا خمیده باشد. این پوزیشن معمولاً زمانی که بیمار مدفوع می کند، غذا می خورد، قورت می دهد، عکس اشعه ایکس می گیرد یا برای کمک به تنفس استفاده می شود.

پوزیشن های فاولر بالا معمولاً برای بیماران مسن تجویز می شود، زیرا از نظر علمی ثابت شده است که به فرآیند هضم کمک می کند و به بیمار کمک می کند بر مشکلات تنفسی غلبه کند. استراحت در این پوزیشن برای مدت طولانی می تواند باعث ناراحتی و افزایش ایجاد زخم های فشاری شود.

موارد منع پوزیشن فاولر

قرار گرفتن بیمار در درجه اول به دلایل قرار گرفتن در حالت مناسب آناتومیک برای عمل جراحی است. در مواردی که بیمار پوزیشن نشستن را به خوبی تحمل نمی کند، می توان تنظیماتی را برای انطباق با هرگونه عدم تحمل بیمار انجام داد. به عنوان مثال، ممکن است  بیماران مبتلا به زخم فشاری در ناحیه کمر یا باسن، نتوانند پوزیشن نشستن را تحمل کنند.

اقدامات اضافی برای کاهش فشار و تماس ناحیه آسیب دیده با سطوح سخت ممکن است مورد نیاز باشد. این موارد می تواند شامل بالشتک اضافی، تغییر زاویه، استفاده از شیب برای حذف فشار در جایی که آسیب جانبی است باشد. علاوه بر این، بیمارانی که جراحی قبلی ستون فقرات داشته اند ممکن است محدودیت های دامنه حرکتی داشته باشند که این پوزیشن را منع مصرف می کند. بیماران باید از نظر توانایی آنها در تحمل این پوزیشن و هر گونه فاکتور ذاتی بیمار که ممکن است خطر اضافی برای بیمار ایجاد کند، ارزیابی شوند.

ملاحظات پوزیشن یابی بیمار برای پوزیشن فاولر

پوزیشن فاولر را می توان به روش های مختلف با استفاده از بخش های اصلی میز جراحی عمومی یا از طریق افزودن لوازم جانبی میز جراحی و کمک های پوزیشن یابی به دست آورد. لوازم جانبی متداول میز جراحی و کمک های پوزیشن یابی که هنگام استفاده از پوزیشن فاولر استفاده می شود شامل پوزیشنرهای صندلی جراحی یا پوزیشن کننده های فومی بدن می باشد.

پوزیشنرهای صندلی جراحی اغلب برای پوزیشن یابی فاولر بالا در عمل های ارتوپدی شانه (تعویض کامل شانه، آرتروسکوپی شانه، روتاتور کاف و غیره) استفاده می شود. صندلی های جراحی اغلب دارای بخش های چپ و راست قابل جابجایی هستند که امکان دسترسی به محل جراحی را به شانه بیمار فراهم می کند. همچنین معمول است که صندلی های اتاق عمل از یک تکیه گاه جانبی استفاده می کنند که برای ایستادن بیمار به کار می رود و حرکت جانبی تنه را در طی مراحل عمل محدود می کند.

هنگام استفاده از پوزیشن یابی فاولرز بالا در عمل های  ارتوپدی شانه، از پوزیشن های حالت دهی بیمار با همکاری صندلی های اتاق عمل استفاده می شود. پوزیشنرهای بدن بیمار می‌توانند شامل پوزیشنرهای بازو و آرنج برای قرارگیری خنثی بازوی جراحی بیمار برای دسترسی به محل جراحی یا بازو(های) غیر جراحی برای خارج کردن آنها از مسیر جراح باشند. پوزیشنرهای پیشرفته‌تر اندام به تیم جراحی اجازه می‌دهند تا بازوهای بیمار را در پوزیشن‌های منحصربه‌فرد و فضایی قرار دهند که دسترسی محل جراحی به شانه را در طیفی از روش‌های مفصل شانه ممکن می‌سازد. کارکنان اتاق عمل همچنین می توانند از پوزیشنرهای پیشرفته اندام برای پوزیشن هایی غیر از فاولرز استفاده کنند. به عنوان مثال، در پوزیشن لترال بیمار در پوزیشن خوابیده به پهلو قرار می دهد که بازو را معلق میکنند و به جراح امکان جراحی های مختلف نظیر جراحی های ارتوپدی شانه را می دهند.

آرم بورد های چند حالته شبیه به حالت دهنده های بدن بیمار هستند زیرا پوزیشن خنثی بازوی عمل بیمار را برای دسترسی به محل جراحی یا بازو(های) غیر عملی تسهیل می کنند تا آنها را از مسیر جراح برای دسترسی به آناتومی هدف خارج کنند.