چرا گرم کردن بیمار مهم است؟

خطرات هایپوترمی و دلایل گرم کردن بیمار

هایپوترمی باعث تغییرات فیزیولوژیکی بالقوه خطرناکی می شود، هایپوترمی خطرات زیادی را به همراه دارد، از جمله شرایط زیر:

گرم کردن بدن بیمار و جلوگیری از افزایش نیاز به اکسیژن

لرز نیاز بدن به اکسیژن را تا 300 درصد افزایش می دهد. بیمار که بعد از یک عمل جراحی می‌لرزد، ممکن است اشباع اکسیژن خون را تجربه کند که باعث هیپوکسی می‌شود، که ممکن است بیماری عروق کرونر را تشدید کند و منجر به ایسکمی میوکارد و آریتمی شود. گرم کردن بدن بیمار و حفظ دمای هسته بدن برای جلوگیری از هیپوکسی تایید شده است.

راه حل های گرم کننده

دمای مرکزی که کمتر از محدوده طبیعی است می تواند بر نحوه عملکرد بیهوشی بر روی بیمار و نحوه بهبودی او تأثیر منفی بگذارد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که فرآیند بیهوشی خود شامل اثرات فیزیولوژیکی است که به ناچار بیمار را سرد می کند. اما هایپوترمی اجتناب ناپذیر نیست. متخصصان بی هوشی با استفاده از روش های مختلف گرم کردن بیمار میتوانند از هایپوترمی دوری کنند و عوارض بی هوشی را کاهش دهند.

عوامل استنشاقی را محدود کنید.

از نقطه نظر استنشاق، هر چیزی که به بیماران برای نفس کشیدن می دهید، بر دمای مرکزی آنها تأثیر می گذارد، زیرا گازهای بی حس کننده و اکسیژن ذاتا سرد هستند. گرما از راه هوایی از طریق تبخیر از دست می رود. علاوه بر این، محاصره عصبی عضلانی اعمال شده، توانایی بدن برای گرم کردن خود را از طریق لرز غیرفعال می کند.

در گذشته، دستگاه های گرمایشی بین دستگاه بیهوشی و بیمار برای جراحی های طولانی مانند جراحی اندام استفاده می شد، اما راه حل ساده تر و مقرون به صرفه تری برای موارد سرپایی وجود دارد. بسیاری از دستگاه های بیهوشی در حال حاضر به تنظیمات انتقال گاز با جریان کم مجهز هستند. کاهش میزان گاز مصرفی به کمتر از 2 لیتر در دقیقه می‌تواند لرزی را که بیماران پس از به هوش آمدن متحمل می‌شوند به حداقل برساند.

مایعات را گرم کنید

مایعات تزریق داخل وریدی – بدون ذکر محلول های شستشوی آرتروسکوپی و آماده سازی پوست – نیز می تواند باعث ایجاد سرما شود. آنها ممکن است سردتر از دمای اتاق نباشند، اما به خاطر داشته باشید که اتاق های جراحی معمولاً سرد هستند و رسیدن این مایعات به دمای محیط جراحی نتیجه ی سرد بودن مایعات را به همراه دارد.

برای عمل هایی که به حجم زیادی مایع تزریقی نیاز دارند، گرم کردن مایع یک راه موثر برای کمک به حفظ نورموترمی از داخل به بیرون است. هیچ قانونی وجود ندارد که گرم کردن مایعات IV در کابینت را تا زمانی که مورد نیاز باشد منع کند، به شرطی که با کندی انجام شود. دمای مایع نباید بیشتر از 100 درجه فارنهایت باشد. کابینت های گرم کننده که به طور خاص برای مایعات طراحی شده اند احتمالاً شامل موارد حفاظتی نیز هستند، اما آنهایی که برای گرم کردن پتوهای پارچه ای ساخته شده اند، تنظیمات دمای بالاتری دارند و باید با احتیاط مورد استفاده و نظارت قرار گیرند.

نتایج گرم کردن بیمار

بیمارانی که در مرقبت های بعد از بی هوشی( PACU) گرما می شوند به طور موثری از اثرات سرمای جراحی و بیهوشی رهایی می یابند و دوباره گرم می شوند. با اهمیت دادن به موضوع گرم کردن بیمار میتوان از هایپوترمی و لرز بیمار در بخش مراقبت های ویژه جلوگیری کرد که باعث می شود بیماران سریع تر بهبود یابند و از هزینه های درمانی زیاد جلوگیری شود.